என் துளி சதை நெய்யில் விளக்கு ஏற்ற துடித்தவளே அங்ஙனம் வெடித்து சிதறுவது ஏனடீ ??? ச.ரே அச்சமிலான்

உன்னுள்ளெலாம் உலர்ந்த அல்லிகள் பனிப் போர்த்தி மறைப்பதால் உருக்கிட நான் அழல் ஊற்றுகிறேன்… ச.ரே அச்சமிலான்

உயிரின் நிலமகளே எமையெவ்விதமதாங்கி நிற்கின்றன இப்போதும் உன்றன் கருவறை பெற்றவையே பரிகசிக்கும் இந்நிலையிலும் நீயே எமை அணைத்து உன்னோடு சேர்க்கிறது வாழ்வினூழ். ச.ரே.அச்சமிலான்

நீ அங்கே ஒழுகிய குடமாய் திளைக்க நானிங்கே இலைகளை பிழிந்துக் கொண்டிருக்க நூறிலக்க அணுக்கள் ஊதாரியாகத் திரியுமோ. ச.ரே. அச்சமிலான்

உன்னிடையில் நானிடை வேளை போக்கவா ? 😊 அவள் நாடன்

தாம் பாட்டிற்கு ஒரு பக்கம் நிலையாக நின்றுக் கொண்டிருக்கிறேன் தனிச்சுவராக. என் மூன்று திசையில் நாற்றம் பிடித்த சுவர்கள் மலம் படிந்த மஞ்சள் கறைகளின் எச்சம் மணற்தரையில் மற்றதின் வாய் கழிவுநீர் குட்டை,எரிகள் ஆக பிம்பம். மையத்தில் நச்சுப் பாம்பின் ஸ் என்கிற ஓசை தேற்றம். யாரேனும் வெளியிலிருந்து கற்கள் வீசினால் என்னை பாம்பு தன் கொடிய நச்சை உமிழ்ந்து கடுமையான சண்டையிடும். தாக்கியது யாரோ உடைக்கப்பட்டது என்னை .

நான் வேற்றுவன் தந்த மலக்குவியலை என்னவென்று கேட்காமல் அள்ளித் திணித்தேன் எனது நாவுள் கையிலிருந்த அதன் மீதியை எதிரில் நின்றவர்களுக்கும் எதுவும் சொல்லாமல் வாயிலும் போட சொன்னேன் தின்னவும் செய்தார்கள் அதில் மீந்த மலக்குவியலை மற்றவருக்கும் பகிர்ந்து கொடுத்தனர் அந்த மற்றவர்களும் அதே திணிப்பை தவறாமல் செய்தனர்; ஏன், எதற்காக உண்டோம் அதுயென்ன பயன் தந்ததென தெரியாமல் புரியாமலே தொடர்கிறது மலக்குவியல் பகிரும் வேலை மட்டுமேன். ச.ரே.அச்சமிலான்

சூடேற்றும் உந்தன் சொல் உருக்கி உருக்கி தின்கின்றது என்னையே. ச.ரே அச்சமிலான்

உன் காமத் தீண்டலில் உள்ளிழுத்துப் போடுகிறாய் நனைந்து விடுகிறது நமது அங்கங்கள். ச.ரே அச்சமிலான்

நிறைய எழுதி நிரப்பி விட வேண்டாம் நம் உறவை. முற்றுப் பெறாத முற்றம் நாம்